اختلال پس از سانحه ptsd

اختلال پس از سانحه ptsd چیست؟

اختلال پس از سانحه PTSD یک واکنش روانی به تجربه ‌های غیرطبیعی و ترسناک مانند سانحات نظامی، تجربه ‌های وحشتناک، یا حملات غیرمنتظره است. افراد مبتلا به PTSD ممکن است با خاطرات دردناک، ترس‌ های شدید، و واکنش‌ های فیزیولوژیکی مانند افزایش ضربان قلب و عرق کردن مواجه شوند، حتی در مواقعی که دیگران به عنوان غیرتهدید کننده می ‌بینند. این افراد ممکن است از روابط اجتماعی عقب بمانند، دچار مشکلات خواب شوند، و یا از تجربیات نامطلوب خود فرار کنند. PTSD ممکن است تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد و نیاز به درمان حرفه ‌ای دارد، از جمله مشاوره روانشناختی و در برخی موارد داروهای ضدافسردگی و اضطراب.

معایب اختلال پس از سانحه ptsd چیست؟

افراد مبتلا به PTSD ممکن است با مشکلات خواب، ناراحتی، افزایش حساسیت، مشکلات در روابط اجتماعی و کاهش عملکرد شغلی مواجه شوند. علائم این اختلال می ‌توانند شامل فلاش ‌بک‌ های ترسناک، وحشت مداوم، دل ‌زدگی، احساس گناه و بیش‌ فعالی شوند. PTSD می ‌تواند بر روی کیفیت زندگی تأثیر گذار باشد و در برخی موارد، می ‌تواند به مشکلات روانی خطرناک ‌تری مانند افسردگی عمیق یا افکار خودکشی منجر شود. درمان این اختلال شامل مشاوره روانشناختی، درمان‌ های دارویی و روش ‌های مبتنی بر تجربه می ‌شود، اما درک و حمایت از فرد مبتلا نیز بسیار مهم است.

چرا اختلال استرس پس از سانحه ptsd اتفاق می‌افتد؟

اختلال استرس پس از سانحه به دلیل واکنش‌ های طبیعی و بیولوژیکی بدن و ذهن به تجربیات تروماتیک اتفاق می ‌افتد. ذهن انسان به طور طبیعی تلاش می ‌کند تا پس از یک رویداد استرس‌ زا از خود محافظت کند. افکار مزاحم و فلش ‌بک‌ ها نمونه‌ای از این واکنش‌ ها هستند که هدف‌ شان کمک به فرد در مواجهه با شرایط مشابه است، اما در PTSD این افکار غیر قابل کنترل و آزاردهنده می ‌شوند. افراد مبتلا به این اختلال تمایل دارند از مواجهه با یادآوری ترومای خود اجتناب کنند، که منجر به بی ‌تفاوتی و دوری از احساساتشان می ‌شود. از سوی دیگر، گوش به زنگ بودن مداوم و احساس اضطراب در مواجهه با خطرات احتمالی، یکی دیگر از واکنش‌ های طبیعی بدن است که در این افراد بیش‌ از ‌حد فعال می ‌شود. از نظر جسمانی، ترشح بیش ‌از ‌حد آدرنالین، به ‌عنوان واکنشی به استرس، می ‌تواند باعث افزایش تنش، اضطراب و بی ‌خوابی شود.

عوامل تاثیرگذار در اختلال پس از سانحه ptsd

این عوامل شامل شدت و نوعیت سانحه، میزان اتفاقات ناگوار بعدی، سطح حمایت اجتماعی، استرس پس از سانحه، تجربیات قبلی با استرس، سوابق روانی و اجتماعی فرد، و دسترسی به خدمات حمایتی می ‌شوند. مثلاً، افرادی که در سانحات شدید و ترسناک شرکت کرده ‌اند، احتمال ابتلا به PTSD بیشتری دارند، همچنین افرادی که با اتفاقات ناگوار بعدی مواجه می ‌شوند، مثل از دست دادن عزیزان یا مشکلات مالی، نیز در معرض خطر بیشتری قرار می ‌گیرند. علاوه بر این، حمایت اجتماعی و ارتباطات موثر با خانواده و دوستان می ‌تواند از تشدید علائم PTSD جلوگیری کند، در حالی که فقدان این حمایت‌ ها ممکن است عوارض روانی را تشدید کند. همچنین، فردی که قبلاً تجربیات منفی و استرس‌زا را تجربه کرده باشد، بیشترین احتمال ابتلا به PTSD را دارد.

چه چیزی باعث ایجاد اختلال استرس پس از سانحه ptsd می‌شود؟

عواملی که بیشتر از سایرین باعث بروز اختلال استرس پس از سانحه می ‌شوند، شامل جنگ، تجاوز جنسی، بلایای طبیعی مانند زلزله و طوفان، حوادث جدی نظیر تصادفات یا سقوط هواپیما، و مرگ ناگهانی عزیزان هستند. افراد ممکن است از طریق تجربه مستقیم، مشاهده حادثه برای دیگران، یا حتی آگاهی از وقوع آن برای نزدیکانشان دچار این اختلال شوند. مواجهه مکرر با حوادث تروماتیک مانند کارکنان امداد یا نظامی‌ ها نیز از عوامل خطر ساز به شمار می ‌روند. اختلال استرس پس از سانحه تنها به تجربه مستقیم رویداد های تروماتیک محدود نمی ‌شود؛ بلکه حتی افرادی که از طریق رسانه ‌ها یا محل کار با صحنه‌ های تروماتیک مواجه می ‌شوند نیز ممکن است آسیب ببینند. رویداد هایی مانند جنگ، سوانح جدی، خشونت فیزیکی یا جنسی، مشکلات شدید سلامتی، و حملات تروریستی از جمله عواملی هستند که باعث بروز این اختلال می‌ شوند. هر تجربه‌ای که به شدت ترس ‌آور یا استرس ‌زا باشد می ‌تواند باعث ایجاد اختلال استرس پس از سانحه شود.

لیستی از نشانه های اختلال پس از سانحه ptsd

  • فلاش ‌بک ‌ها
  • کابوس ‌ها
  • واکنش‌ های فیزیولوژیک
  • بی‌ خوابی
  • افزایش حساسیت و واکنش ‌پذیری
  • عدم تمرکز و اختلال در توجه
  • حافظه ضعیف
  • احساس بی‌ ثباتی و عصبانیت
  • احساس بیش ‌اشتیاقی
  • تجربه احساس بیماری یا اتهام خود
  • تغییرات در رفتارهای اجتماعی
  • افزایش مصرف مواد مخدر یا الکل
  • مشکلات در روابط میان ‌فردی
  • خشونت و عصبانیت زیاد
  • افزایش حس احساس گناه
  • احساس خودکشی
  • افسردگی
  • اضطراب و استرس زیاد
  • مشکلات در کنترل خشم و احساسات

روش های درمان اختلال پس از سانحه ptsd کدام اند؟

از جمله روش ‌های اصلی می ‌توان به درمان مشاوره روانشناختی، به ویژه روش‌ های مبتنی بر شناختی رفتاری و درمان از طریق داروها اشاره کرد. مشاوره روانشناختی برای کمک به فرد در درک و مدیریت عواطف مرتبط با تجربیات ناگوار، بهبود خودآگاهی و ارتباطات میان فردی تأکید دارد. همچنین، داروهایی مانند آنتی‌اضطرابی‌ ها و آنتی‌استئوگنیک ‌ها ممکن است برای کنترل علائم اضافی مورد استفاده قرار گیرند.

اختلال پس از سانحه ptsd باعث چه مشکلاتی در فرد می شود؟

این اختلال می ‌تواند باعث مشکلات جسمی، ذهنی و اجتماعی شود. از جمله مشکلاتی که ممکن است در فرد با اختلال PTSD ایجاد شود عبارتند از: تجربه ‌ی مداوم فراهم آوردن یادآوری ‌های ترسناک و ناخوشایند از سانحه، احساسات اضطراب و ناراحتی مداوم، افزایش واکنش‌ های استرسی مانند فعال شدن سیستم عصبی ازاد و افزایش ضربان قلب، مشکلات خواب و اختلالات خواب، محدودیت در عملکرد اجتماعی و کاری، مشکلات در روابط شخصی و خانوادگی، افزایش ریسک ابتلا به اعتیادات مختلف مانند مواد مخدر یا الکل، و حتی افزایش احتمال ابتلا به اختلالات دیگر از جمله افسردگی و اضطراب.

آیا کودکان می‌توانند مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شوند؟

اختلال استرس پس از سانحه می ‌تواند در کودکان به همان اندازه بزرگسالان بروز یابد. کودکان ممکن است به شیوه ‌های خاص خود با ترومای تجربه ‌شده روبرو شوند. یکی از نشانه‌های PTSD در کودکان، اجتناب از مکان ‌ها یا موقعیت‌ هایی است که آن ‌ها را به یاد حادثه می‌ اندازد. بسیاری از کودکان دچار کابوس ‌های تکراری یا فلاش ‌بک از رویداد آسیب ‌زا می ‌شوند.

تاثیرات اختلال پس از سانحه ptsd بر حافظه

اختلال پس از سانحه یا PTSD، یک واکنش روانشناختی به یک تجربهٔ ترسناک و ناگوار است که ممکن است شامل تصادفات رانندگی، تجربه‌های جنگی، ضربه‌ های فیزیکی و موارد مشابه باشد. این اختلال می ‌تواند تاثیرات قابل ملاحظه ‌ای بر حافظه داشته باشد. افراد مبتلا به PTSD ممکن است مشکلاتی در حافظه کوتاه‌ مدت و یا حافظهٔ کاری داشته باشند، که می ‌تواند منجر به مشکلات در تمرکز، حافظه تصویری و حتی حافظهٔ طولانی‌ مدت شود. علاوه بر این، این افراد ممکن است با مشکلاتی در فرآیند به یادآوری و بازخوانی اطلاعات مواجه شوند. برخی از شواهد نشان می‌ دهد که ممکن است نقش عوامل فیزیولوژیکی مانند تغییرات در ساختار مغز و فعالیت نوروشیمیایی در این اثرات بر حافظه دخیل باشد.

تاثیرات اختلال پس از سانحه ptsd بر جسم

این اختلال می ‌تواند اثرات زیادی بر جسم داشته باشد. از جمله این تاثیرات می ‌توان به افزایش فعالیت سیستم عصبی همراه با افزایش سطح هورمون‌ های استرس مانند کورتیزول اشاره کرد. این واکنش‌های فیزیولوژیک می‌تواند به مشکلات خواب، اضطراب، افزایش ضربان قلب و فشار خون، و حتی اختلالات گوارشی منجر شود. همچنین، افراد مبتلا به PTSD ممکن است در معرض خطر بیشتری از بیماری‌های قلبی و عروقی باشند، به دلیل افزایش استرس و تغییرات در فعالیت سیستم ایمنی. به طور کلی، PTSD می‌تواند منجر به افزایش ریسک بروز مشکلات جسمانی و بهبودی کاهش یافته فیزیکی شود.

در چه مشاغلی احتمال ابتلای فرد به اختلال پس از سانحه ptsd بیشتر است؟

برخی مشاغل، به‌دلیل مواجهه مداوم با شرایط پرتنش و حوادث تلخ، می ‌توانند ریسک ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه را افزایش دهند. افراد شاغل در بخش‌ های اورژانس، مانند آتش نشانان، نیرو های امداد و نجات، پلیس و کارکنان آمبولانس، بیش از دیگران در معرض خطر هستند. به علاوه کارکنان بخش ‌های مراقبت‌ های ویژه در بیمارستان‌ ها که با بیماران بدحال و شرایط حاد رو به ‌رو هستند، ممکن است در معرض این اختلال قرار بگیرند. نیرو های نظامی و افرادی که در مناطق جنگی یا محیط‌ های پر خطر فعالیت می ‌کنند نیز به دلیل مواجهه با خطرات جنگی و شرایط تهدید آمیز، بیشتر مستعد ابتلا به PTSD هستند. در این مشاغل، تجربه مکرر حوادث تروماتیک می‌ تواند منجر به آسیب ‌های روانی جدی شود و نیازمند مراقبت ‌های ویژه و پشتیبانی روانشناختی باشد.

چگونه می‌توانیم تشخیص بدهیم که فردی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه است؟

تشخیص اختلال استرس پس از سانحه در افرادی که به تازگی حادثه تروماتیک را تجربه کرده اند، نیازمند توجه به نشانه ‌ها و تغییرات رفتاری است. تغییر در رفتار فرد می ‌تواند شامل عملکرد ضعیف در محل کار، تأخیر در انجام وظایف و درخواست مرخصی‌ های مکرر باشد. در عواطف نیز ممکن است نشانه ‌هایی مانند خشم، بی ‌قراری، افسردگی و نداشتن انگیزه و تمرکز مشاهده شود. تغییر در الگو های فکری نیز مشهود است، به طوری که فرد ممکن است به تهدیدات و خطرات متمرکز شود و دیدگاه ‌های منفی نسبت به آینده داشته باشد. علائم جسمانی غیر منتظره مانند تنگی نفس و دل درد نیز می ‌تواند نشانه‌ای از این اختلال باشد. در صورت مشاهده این نشانه ‌ها، مشاوره با یک پزشک عمومی می‌ تواند راه ‌حل مناسبی باشد.

خدمات ما
برای مشاهده تمام خدمات کلیک کنید